Itsasoko uraren elektroklorazioa korronte elektrikoa erabiltzen duen prozesu bat da, itsasoko ura sodio hipoklorito izeneko desinfektatzaile indartsu bihurtzeko. Desinfektatzaile hau itsas aplikazioetan erabiltzen da itsasoko ura tratatzeko, itsasontziaren lasta-tangetara, hozte-sistemetara eta beste ekipamendu batzuetara sartu aurretik. Elektroklorazioan, itsasoko ura titaniozko edo beste material ez-korrosibo batzuekin egindako elektrodoak dituen zelula elektrolitiko batetik ponpatzen da. Korronte zuzena elektrodo hauei aplikatzen zaienean, erreakzio bat eragiten du, gatza eta itsasoko ura sodio hipoklorito eta beste azpiproduktu bihurtzen dituena. Sodio hipokloritoa oxidatzaile sendoa da, itsasontziaren lasta edo hozte-sistemak kutsa ditzaketen bakterioak, birusak eta beste organismo batzuk hiltzeko eraginkorra dena. Itsasoko ura desinfektatzeko ere erabiltzen da, ozeanora itzuli aurretik. Itsasoko uraren elektroklorazioa eraginkorragoa da eta mantentze-lan gutxiago behar ditu ohiko tratamendu kimikoek baino. Gainera, ez du azpiproduktu kaltegarririk sortzen, eta horrek saihestu egiten du itsasontzian produktu kimiko arriskutsuak garraiatzea eta gordetzea.

Oro har, itsasoko uraren elektroklorazioa tresna garrantzitsua da itsas sistemak garbi eta seguru mantentzeko eta ingurumena kutsatzaile kaltegarrietatik babesteko.